माझ्या पहिल्या प्रेमाचे
पाहतो दुसरे प्रेम
किती यातना जिवाला
नियतीचा नाही नेम
अपघात झाल्यावर
कुणा सापडलो नाही
नव्हतीच किती दिस
आठवण कुणाचीही
आता आठवता सारे
बघा आभाळ फाटले
तिला तरूण देखणे
प्रेम दिसते भेटले
वाटे तिचा दोष काय
नियतीच करे खेळ
तिच्यावर कशासाठी
आणा परिक्षेची वेळ
सुखी रहा सखे राणी
देतो आशिष दुरून
जगेन मी आठवणी
जुन्या काळच्या स्मरून
तुषार जोशी, नागपूर
+९१ ९८२२२ २०३६५
१६ जुलै २०१२, २३:३०
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा
ही कविता वाचून तुम्हाला कसे वाटले? पटली का? काही जुने अनुभव ताजे झाले का? आवडली का? तुम्हाला पण काही लिहावेसे वाटले का? इथे तुमचा अभिप्राय लिहून जा: