प्रिया भेटली तो दिवस
अजून आठवतो
खिन्न रहायची सगळं काही
संपलय म्हणायची
.
विश्वासघाताच्या ओझ्याखाली
दबून रहायची
त्याची आठवण अनावर होऊन
भळभळ रडायची
.
प्रिया भेटली तो दिवस
अजून आठवतो
हसून दाखवायची शहाण्यासारखं
वागून दाखवायची
.
प्रिया भेटली काल पुन्हा
मला म्हणाली
जगतेच आहे नवी स्वप्ने
बघते आहे
.
त्याला क्षमा नाही करू
शकले आहे
मन रमवून विसरायचे
तरी बघते आहे
.
प्रिया भेटली काल पुन्हा
मला म्हणाली
वेल होते मी आता वृक्ष
बनते आहे
.
तुषार जोशी, नागपूर
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा
ही कविता वाचून तुम्हाला कसे वाटले? पटली का? काही जुने अनुभव ताजे झाले का? आवडली का? तुम्हाला पण काही लिहावेसे वाटले का? इथे तुमचा अभिप्राय लिहून जा: