मंगळवार, ५ जून, २०१२

तिला हसताच येत नाही

तिला हसताच येत नाही,
कारण ती स्वतःवरच रूसलीय.
दार घट्ट बंद करून ..
स्वतःला कोंडून बसलीय.
.
पाऊस म्हणाला ये ना भीज,
थेंब अंगावर घे ना प्लिज.
तेव्हा म्हणाली तू नाहीस माझ्यासाठी,
मला नाही सोसायची तुझी मिठी.
.
आरसा म्हणाला बघ बघ जरा,
किती सुंदर दिसतोय चेहरा.
तेव्हा म्हणाली पुरे कौतुक तुझे,
लोकांनी सांगितलेय मी कशी दिसते ते.
.
लोकांनी केलेल्या वर्णनाइतकेच
स्वतःचे अस्तित्व ठरवून फसलीय.
दार घट्ट बंद करून ...
स्वतःला कोंडून बसलीय
.
.
तुषार जोशी, नागपूर

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

ही कविता वाचून तुम्हाला कसे वाटले? पटली का? काही जुने अनुभव ताजे झाले का? आवडली का? तुम्हाला पण काही लिहावेसे वाटले का? इथे तुमचा अभिप्राय लिहून जा: