आसुसल्या वचनांची
कोमेजल्या स्वप्नांची
जन्मठेप
जन्मठेप
जन्मठेप माझी
आशा लावी किरण कधी आशा लावी वारे
पंख नाही पाय लुळे आणिक बंद दारे
ठेऊ कुठे देऊ कुणा जगण्याची ओझी
धुमस धुमस श्वासांची
गहिवरल्या भासांची
जन्मठेप
जन्मठेप
जन्मठेप माझी
क्षितिज रोज खुणावते उंचंबळे फार
तुळशीला पाणी माझ्या कोण घालणार
क्षितिजाला भेटू कशी तुळस नवसाची
आहे तसे जगण्याची
दूरून क्षितिज बघण्याची
जन्मठेप
जन्मठेप
जन्मठेप माझी
~ तुष्की
नागपूर, १३ मार्च २०१३
कोमेजल्या स्वप्नांची
जन्मठेप
जन्मठेप
जन्मठेप माझी
आशा लावी किरण कधी आशा लावी वारे
पंख नाही पाय लुळे आणिक बंद दारे
ठेऊ कुठे देऊ कुणा जगण्याची ओझी
धुमस धुमस श्वासांची
गहिवरल्या भासांची
जन्मठेप
जन्मठेप
जन्मठेप माझी
क्षितिज रोज खुणावते उंचंबळे फार
तुळशीला पाणी माझ्या कोण घालणार
क्षितिजाला भेटू कशी तुळस नवसाची
आहे तसे जगण्याची
दूरून क्षितिज बघण्याची
जन्मठेप
जन्मठेप
जन्मठेप माझी
~ तुष्की
नागपूर, १३ मार्च २०१३
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा
ही कविता वाचून तुम्हाला कसे वाटले? पटली का? काही जुने अनुभव ताजे झाले का? आवडली का? तुम्हाला पण काही लिहावेसे वाटले का? इथे तुमचा अभिप्राय लिहून जा: