चौकचौकात पोह्यांचे ठेले
तरूण विद्यार्थी तिथे दाटलेले
कुणी गाड्या काढून दूर दूर
मस्त पोहे खाण्यास ते हजर
कुठे पेपरचे ढीग मोजणारे
कुणी पेपर ते घरी टाकणारे
कुणी जाताना रात्र पाळिहून
थांबलेला पोह्यास त्या बघून
संस्कृताच्या बातम्या घरी चाले
कुठे भक्ती गीतास उत आले
आजिआजोबा देव पुजे साठी
निघालेले रस्त्यात फुलांसाठी
रस्त्यावरती मार्निंग वॉक वाले
धावणारे डिएड करणे वाले
रस्त्यांच्या कडेस बाकावर
जेष्ठ नागरिक गप्पांसाठी हजर
कुठे शाळेच्या तयारीत जागे
अवघे घरदारच मुलांच्या ते मागे
युनिफार्म डब्बा बूट बाटली पण
काही सुटले नाही ना हेच दडपण
वॅन शाळांच्या मुलांनी भरून
पिवळे डब्बे फिरतात बावरून
जीम मधल्या त्या ट्रेडमिल वरून
कुणी चाले शरिरास घाबरून
पहाटेचे क्लासेस दहावीचे
लोट स्कुटीचे आणि बाईक्सचे
कुणी कालनीच्या छोट्या पार्कातून
हा हा हा हा हासती भरभरून
दूधवाल्यांची फटफटी मधेच
पेपर टाकुन कुणी जातोय लगेच
कार पुसणारे दिवसाला आडून
कुणी पेपर वाचे चहा घेऊन
ज्यास दूकान उघडायचिच घाई
हजर आमचे कित्येक सिंधी भाई
इडली डोसा घेऊन गल्लीतून
कुणी अन्ना जातो घरावरून
ठराविक त्या चौकांच्या मधून
ठिय्या रेजा कुली येती जमून
हातावरती घेऊन पोट रोज
ठिय्यावरचे थांबणे लागलेच
जाग येते शहरास या प्रमाणे
भेट देते ते दिवसाला नव्याने
रात्र मागे टाकून शहर येई
दिवसभरच्या कामास सज्ज होई
~ तुष्की
नागपूर, ०२ आगस्ट २०१३, ००:००
तरूण विद्यार्थी तिथे दाटलेले
कुणी गाड्या काढून दूर दूर
मस्त पोहे खाण्यास ते हजर
कुठे पेपरचे ढीग मोजणारे
कुणी पेपर ते घरी टाकणारे
कुणी जाताना रात्र पाळिहून
थांबलेला पोह्यास त्या बघून
संस्कृताच्या बातम्या घरी चाले
कुठे भक्ती गीतास उत आले
आजिआजोबा देव पुजे साठी
निघालेले रस्त्यात फुलांसाठी
रस्त्यावरती मार्निंग वॉक वाले
धावणारे डिएड करणे वाले
रस्त्यांच्या कडेस बाकावर
जेष्ठ नागरिक गप्पांसाठी हजर
कुठे शाळेच्या तयारीत जागे
अवघे घरदारच मुलांच्या ते मागे
युनिफार्म डब्बा बूट बाटली पण
काही सुटले नाही ना हेच दडपण
वॅन शाळांच्या मुलांनी भरून
पिवळे डब्बे फिरतात बावरून
जीम मधल्या त्या ट्रेडमिल वरून
कुणी चाले शरिरास घाबरून
पहाटेचे क्लासेस दहावीचे
लोट स्कुटीचे आणि बाईक्सचे
कुणी कालनीच्या छोट्या पार्कातून
हा हा हा हा हासती भरभरून
दूधवाल्यांची फटफटी मधेच
पेपर टाकुन कुणी जातोय लगेच
कार पुसणारे दिवसाला आडून
कुणी पेपर वाचे चहा घेऊन
ज्यास दूकान उघडायचिच घाई
हजर आमचे कित्येक सिंधी भाई
इडली डोसा घेऊन गल्लीतून
कुणी अन्ना जातो घरावरून
ठराविक त्या चौकांच्या मधून
ठिय्या रेजा कुली येती जमून
हातावरती घेऊन पोट रोज
ठिय्यावरचे थांबणे लागलेच
जाग येते शहरास या प्रमाणे
भेट देते ते दिवसाला नव्याने
रात्र मागे टाकून शहर येई
दिवसभरच्या कामास सज्ज होई
~ तुष्की
नागपूर, ०२ आगस्ट २०१३, ००:००
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा
ही कविता वाचून तुम्हाला कसे वाटले? पटली का? काही जुने अनुभव ताजे झाले का? आवडली का? तुम्हाला पण काही लिहावेसे वाटले का? इथे तुमचा अभिप्राय लिहून जा: