गुरुवार, १९ डिसेंबर, २०१३

चेहऱ्याचा चंद्र

(साचा: विल'नॅल)

तुझे मोकळे मोकळे केस ओले
पहाटेस आली रया उत्सवाची
तुला पाहताना मन चिंब झाले

जपण्यास क्षण केवढे मिळाले
अरे दृष्ट काढा अश्या वैभवाची
तुझे मोकळे मोकळे केस ओले

एका क्षणी भान हरपून गेले
सर कोसळावी जशी पावसाची
तुला पाहताना मन चिंब झाले

इंद्रधनू थेंब थेंब सजलेले
काय ऐट केसांमधल्या थेंबाची
तुझे मोकळे मोकळे केस ओले

उर पोखरती मदनाचे भाले
गोरीमोरी झाली दशा माणसाची
तुला पाहताना मन चिंब झाले

चेहऱ्याचा चंद्र केस ढग झाले
धुंद चांदण्यात मजा जगण्याची
तुझे मोकळे मोकळे केस ओले
तुला पाहताना मन चिंब झाले

~ तुष्की
नागपूर, १९ डिसेंबर २०१३, २१:४०

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

ही कविता वाचून तुम्हाला कसे वाटले? पटली का? काही जुने अनुभव ताजे झाले का? आवडली का? तुम्हाला पण काही लिहावेसे वाटले का? इथे तुमचा अभिप्राय लिहून जा: